Ontgoocheling verbijten........

Tja, je leest het goed. Ontgoocheling. Om 11u30 kreeg ik vandaag een sms van de organisatie dat wegens zéér slechte weersomstandigheden (sneeuw, regen en onweer) de UTMB (166km) is afgelast. In plaats heeft de organisatie een parcours van 100km uitgetekend met 6000Hm.

Je kan wel raden dat ik me nu rot voel. Een heel jaar lang train en leef je naar deze dag toe en dan dit.

Nu zijn we ondertussen bezig met ons mentaal terug te focussen op die 100km, want ik..... dat is ook al niks zekers?!

Grtz,
Volgen via: http://utmb.livetrail.net/coureurentete.php startnummer 3150.

De spanning stijgt.......

Jaja, nog 4 dagen en het startschot voor de Ultra-trail du Mont-Blanc 2012 zal weerklinken in Chamonix. In Chamonix zijn alle voorbereidingen reeds in volle gang en meer en meer zie je lopers (herkenbaar in T-shirts van één of andere loop) door de straatjes dwalen.

Natuurlijk kom ik hier dan toch bekenden tegen! Martine Hofstede kan spijtig genoeg niet deelnemen aan UTMB en heeft tot haar spijt haar toppoging om Mont-Blanc te beklimmen in rook zien opgaan door het Franse chauvinisme, maar heeft toch nog een stukje van haar vakantie hier gespendeerd.

Chamonix is het mekka van de extreme outdoor sporter. Elk vooraanstaand merk (Lafuma, Salomon, The North Face,......) heeft hier zijn eigen winkel. Tot mijn spijt heb ik al meermaals moeten ervaren dat Chamonix een stadje is waar veel Beau Monde rond loopt en de prijzen (vooral eten en drinken) ronduit duur zijn.

Ik zit hier samen met Tinne, Lies en mijn ouders en zelf hebben we al iets meer dan een week genoten van de fantastische natuur in de wijde omgeving. Echt de moeite waard!

De crew 1

De crew 2

Deze week heb ik vooral getracht wat te acclimatiseren en te genieten. De eerste helft van de week was het verschrikkelijk warm. Temperaturen van om en bij de 30 a 35°C, weinig wind, kortom stikkend heet, maar beter dan koud!

Hete temperaturen = ijsjes eten!!!

Schaduw opzoeken aan het Lac Vent.

Verder was er ook de verkenning van de laatste klim en afdaling van het de utmb. De Tête aux Vents is een klim van om en bij de 4 kilometer waarbij men een 700m stijgt. Stijl! Rotsig! Dit zijn de dingen die me zijn bijgebleven van de klim, en dan zwijg ik nog van de afdaling.

Krachttraining???

Een leuke wandeling was ook die naar Rochers des Mottets. Een klein hutje in een rotsig gebied. Na wat genoten te hebben van het zonnetje en een drankje in de hut hebben we (vader en dochter) onderweg naar beneden dan toch even geklommen. Btw het stelde niet veel voor zele bij de papa!)

Boulderen met een groot vraagteken! :-)

 

 

Lies kon niet achterblijven natuurlijk!

Op zondag ben ik even alleen op stap geweest. De lift naar Planpraz, kwestie van de benen enigszins te sparen, verder gewandeld naar Le Brevent ( 2525m), even relaxen met een stukje taart, afdalen via Refuge Bel-Lachat en dierenpark Merlet naar Les Bossons. Onderweg Paul en John tegen gekomen die ook gingen deelnemen aan enerzijds UTMB of de TDS. Eén ding wil ik meegeven over dat gesprekje: op m'n vraag wanneer Paul ergens zoekt aan te komen op de UTMB is zijn antwoord: ZONDAG.

Hieronder nog een impressie van de wandeling zondag:

Koffie verkeerd, tarte aux myrtilles en de gazet!

Mont-Blanc door de wolken door!

 

Zo, we tellen stilletjes aan af en meermaals krijg ik de vraag hoe men de wedstrijd, of mezelf, kan volgen.

Allereerst is mijn startnummer 3150.

Je kan via facebook mijn stand van zaken zien verschijnen zodra ik ergens een checkpoint ben gepasseerd. Voor degene die dit medium verafschuwen kan men naar de site gaan van de organisatie: http://www.ultratrailmb.com/

Hier kan men eventueel, tegen betaling overwegen om een sms te laten versturen bij het passeren van een checkpoint: http://www.ultratrailmb.com/page/125/Suivi_par_SMS.html

Alé, vandaag komt mijn maatje, Paula Ijzerman, nog toe en zoek ik deze week toch wel echt de batterijtjes op te laden!

Acclimatisatie @ Chamonix

Zo, sinds zaterdagmiddag (15uur) zijn we aangekomen in Chamonix. Zij die me goed kennen weten dat lopen voor mij voornamelijk plezier is en wat is er dan nog leuker aan dan 2 weken vakantie eraan te koppelen.


Mont-Blanc massief!

We hebben, ik met vrouw en dochter en mijn ouders, hebben een appartementje gehuurd in een deelgemeente Le Mont. Een dorpje net onder de Glacier des Bossons.

De eerste dag is altijd een beetje kalmpjes aan doen. Vannochtend een wandelingetje naar het uitzichtspunt op de Glacier des Bossons en vanmiddag een uitstapje met vrouw en dochter naar een "dierentuin". Het betreft geen gewone zoo. Hieronder enkele foto's.

Babygems.

Dikgevreten marmot.

Zo, de komende dagen zal ik mij zeker nog wel aan een loopje wagen en dan voornamelijk het laatste stuk van het parcours van de UTMB verkennen. Verder.... rust en familie-time!

Groetjes vanuit het warme Chamonix!

Laatste loodjes.....

De tijd begint te korten. Stilletjes aan beginnen vragen op te borrelen zoals: "Ben ik wel goed voorbereid?", "Heb ik genoeg gedaan?", kortom stilletjes aan is het vaatje energie leeg maar rust zal er de volgende weken voor zorgen dat ik barstensvol energie aan het avontuur begin.

Tijdens het afgelopen weekend, in gedachten mijn laatste echte trainingsweekend, had ik nog twee looptochtjes gepland. Zaterdag was er de coal-minerstrail te Genk en zondag de ultra-marathon te Monschau.

Zaterdag had ik met Vincent (loopmakker Zwarte Woud) afgesproken om samen te rijden. Tent, eten, schoenen.... alles mee om ons twee dagen te amuseren.

Onze eerste halte waren de oude mijngebouwen te Genk. Aldaar werd de coal-minerstrail gelopen. 4 rondjes over de terrils van elks 11,5km. 46km in totaal!

Startlocatie van de cm-trail.

Aan het tentje van inschrijving, drankvoorziening en taverne was het een leuk weerzien met Heidi en Dirk (TAR2010). Altijd leuk om nog eens samen te lopen.

Om 09:55uur kregen alle deelnemers (42 wegens max van 50) nog een snelle briefing en dan konden we allen van start onder een stralende zon.

Elk rondje begon met een 6.5km voornamelijk door de bossen en na de bevoorrading, werden we de 2 terrils opgestuurd. De hellingen waren eerlijk gezegd stijler dan verwacht en de afdalingen waren zéér pittig! Eerlijk: HET WAS FANTASTISCH!!

Hieronder een fijne fotoreportage! Niet alle foto's zijn door mezelf getrokken!

Vincent op de vlakte tussen de twee terrils.

Up Up Up!

Heidi, Vincent en ikzelf in de verte!

Beeld van het parcours.



Heidi, Vincent en ikzelf in de zéér pittige afdaling.



Welle in actie!

Impressionant uitzicht in Limburg.

De eerste rond pikte ik mijn wagonnetje aan bij Heidi en Vincent. Ik de vlakkere stukken voelde ik dat het voor mijn "tijdelijke" doen net te snel was, maar ik zou het wel aanzien als we een rondje verder waren. De klimpartijen en afdalingen waren dan weer beter voor mijn doen.

De tweede ronde kwam ik even onzacht in aanraking met de grond. Aan het einde van een bosrijk stukje zette ik mijn zonnebril terug op en had een seconde geen aandacht voor de grond. Knal, met mijn lompe botten op de grond.... Een geschaafde linkerknie hield ik eraan over. Niks ergs....we staan op en gaan door met ons zalig loopke. 

De derde ronde voelde ik dat ik moest lossen, zekers als ik zondag in Monschau ging lopen! Lossen was moeilijk.... We komen op het einde van de derde ronden nog met drie door... maar 4km verder was het gaatje groot genoeg om tot rust te komen. Heidi en Vincent liepen vlot van me weg en ik zette op mijn tempo het tochtje verder. 5u02min ben ik onderweg geweest. 

Na gezellig te hebben nagepraat en gedoucht te zijn, zochten we onze weg naar Kontzen (startplaats Monschau Marathon). Aldaar aangekomen voelde ik bij het uitstappen direkt dat de linkerknie door de val toch een beetje stroef was. Om geen risico's te lopen en.....2uur extra slaap te hebben schreven we in voor de marathon in plaats van de ultra.

Na de inschrijving schoven we direkt aan om ons tankje vol te gooien met lekkere pasta. In tegenstelling tot de inschrijvingsprijs van de marathon (40euro + 30euro chip huur en pand) koste de pasta 4euro onder de formule van:  All you can eat! Als dat geen fantastische organisatie is!

Tentjes op het campingterrein dat door de organisatie is voorzien.

Om 8uur werd het startschot van de marathon gegevn. Doordat ikzelf geen ontbijt had voorzien (gedacht van: we kopen wel iets) en er geen winkel open was, moet ik Vincent dankbaar zijn dat ik een banaan en een stukje energiecake uit zijn ontbijtmand mocht nuttigen.

Aan de start kwamen we al snel Jan Claerebout tegen en werd er herinnerd aan de gewoonte.... Mc Donalds na de aankomst. Maar... eerst lopen natuurlijk. 

Kennen we die patisserie op de rechter kant niet??? 

Na de start maak je eerst de duik naar Monschau. Je loopt, wegens het uur, door lege straten in een verlaten, gezellig ogend dorpje. Na Monschau zelf loop je tot ergens kilometer 21 een fantastisch traject dat enkele momenten samenloopt met de Eifelsteig (Langafstandspad dat in voorbereiding op de TAR2010 een stukje door ons werd gelopen.) Het tweede deel is nagenoeg volledig asfalt en dat is toch wel spijtig als je in zulks prachtig gebied zit.

Met de kilometertjes van zaterdag in de benen moest ik tevreden zijn met een snelheid van 10km/uur. Conditioneel voelde ik mij goed maar sneller betekende gewoon verzuring voor mij. Mentaal was dit zwaar. Zeker daar ik in 2010 deze marathon in 3u28 liep. Na een beetje knokken met mezelf kwam ik er op 35km door....

Eindtijd 4u12min 53sec. Nagenoeg 10km/uur. Een goede 700Hm deed mij met tevredenheid terugkijken op deze tijd.

Nu..... het was al een paar dagen zo en ik snak nu naar een beetje rust. Kleinere loopjes zijn nu mijn deel om hopelijk een waanzinnige supercompensatie te hebben. Nu kan ik aan mijn voorbereiding niets meer wijzigen. Ik heb alles gedaan wat, gezien enkele weken verhuiswerkzaamheden en kleine blessures, kon. Nu het parcours bestuderen, materiaal klaar leggen en zaterdag vertrekken voor acclimatisatie.

Aftellen dus!!!! 

Nog 26 dagen......

Tja, het begint toch wel serieus te korten nu.....

Twee weekjes geleden ben ik met de familie een weekje naar Oostenrijk geweest. De Zugspits vormde voor mij het toneel voor een paar trainingen en family-time.
In die 6 dagen tijd heb ik 4 trainingen gehouden, goed voor een 10uur, +-65km met in totaal een 4800Hm+.
Hieronder enkele vakantiekiekjes van zowel trainingen als Family-time.

Zicht op Garmisch-Partenkirchen tijdens eerste loopje.

Immensteig. Tijdens trainingsloopje dit stukje beklimming met behulp van stalen kabel.

Laatste trainingloopje met m'n nieuwe Salomon schoentjes. Fotofinish met lokale sportman.

Lekker eten!

Met de dochter van de rodelbaan!

Afgesproken op het einde van mijn trainingsloopje.
Op voorgrond m'n sportmaaltijd: Wurst mit sauerkraut mit alkoholfreie Weiss bier.

2 grietjes roetsjen naar beneden!

Kiekjes op de Zugspitz.
Mij zien ze op dat toeristisch stuk rots niet terug!!

Na onze terugkomst had ik gisteren nog een nachtloopje gepland. Eigenlijk.... zat het ergens in mijn hoofd dat ik dat moest doen, maar mentaal en fysiek was ik gewoon niet paraat. Na 1,5uurtje met vleermuisjes rond mijn oren ben ik naar huis gereden om te gaan slapen. Dit is wederom een les voor volgende keer..... plan dit goed in en bereid je goed voor. Sta fris aan de start van je training!

(Hebben jullie dat gelezen? "Volgende keer"???)

Verder ...... zijn we hard aan het aftellen! Eerst en vooral naar dit weekeinde, Coal-miners trail te Genk en ultramarathon Monschau!

Voor de lezers: vergeet BOKS niet!!!